Erfpachter als melkkoe van de gemeente

De Onze­ker­heid over Erf­pacht Duurt Onver­min­derd Voort


In bestuurlijk Nederland VNG Vereniging van Grondbedrijven (VVG) Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is luid gegniffeld toen het Amsterdam lukte om met fantasieberekeningen de woningwaarden met de erfpacht af te romen. Een gemeentelijke vermogensrendement belasting puur sang.

Nu zien we de verdere uitrol hiervan in de rest van Nederland

Om vijf redenen is dit verwerpelijk:

  1. Voor een vermogensrendementsheffing via de erfpacht op eigen woningen is geen wettelijke basis
  2. Voor gemeentelijke inkomens- en vermogenspolitiek is geen wettelijke basis
  3. De in rekening gebrachte erfpacht bedragen zijn gebaseerd op luchtfietserij en hebben niets van doen met de werkelijke waarde van de grond
  4. Het gaat niet over een paar tientjes, maar om 10 duizenden en 100 duizenden euros
  5. Deze erfpachtbelasting treft niet alle burgers gelijk, maar alleen erfpachters. Woningen op eigen grond blijven buiten schot

Let op: dit is niet beperkt tot gemeenten, maar ook circa 250.000 erfpachtwoningen waar de grondeigenaar een particulier/bedrijf is, worden oneerlijk behandeld. Hier kunnen private partijen opeens de erfpachtbelasting heffen en zijn we volledig terug in het feodale tijdperk.

De Rechtspraak faalt tot nu toe, zoals we dat ook gezien hebben in de toeslagenaffaire en bij de woekerpolissen. Rechters kunnen maar niet geloven dat gemeenten en ambtenaren zich richting hun burgers opstellen als gehaaide huisjesmelkers, die met liegen en bedriegen (ik heb een veelvoud aan voorbeelden hiervan) voor eigengewin de grondpijzen en de erfpacht oppompen. Sterker nog, de Hoge Raad der Nederlanden heeft met eigen rechtsvorming (dus zonder wettelijke en democratisch gelegitimeerde basis) van overheidserfpacht een aparte categorie gemaakt, die de woekerpraktijken van gemeenten verder vergemakkelijkt en de erfpachter nog verder op achterstand zet.

De giftige cocktail die hier op tafel staat is de gemeentelijke overheid die haar gemeentelijk monopolie misbruikt en zich bedient van oneerlijke handelspraktijken op de plek waar iemand zich het meest veilig moet kunnen voelen, in zijn eigen woningen, en de rechtsspraak en The Netherlands Authority for Consumers and Markets die gemeenten hiermee weg laat komen en de burgers geen rechtsbescherming bieden.

Als het de bedoeling is dat burgers de overheid en de instituties niet meer kunnen vertrouwen, dan is dit inderdaad de meest effectieve manier om dit te bereiken.

Hoogste tijd voor Goed Bestuur.

Koen de Lange